คำราชาศัพท์

พระองคุลี นิ้วพระหัตถ์

พระกับประ (ปะระ)

พระศอ พระกัณฐ์

พระครรภ์ (ใช้ทรงมีพระครรภ์) พระอุทร (ใช้แสดงสายสัมพันธ์หรือเจ็บป่วย) พระนาภี (ใช้เมื่อมีอาการเจ็บป่วย)

พระถัน พระเต้า

พระบาท

พระเจ้า (พระราชา) พระเศียร (เจ้านาย)

พระกฤษฎี บั้นพระองค์

พระนาภี

พระอูรุ

พระพาหา พระพาหะ

พระหัตถ์

พระโอษฐ์            

[จะหฺมูก] น. อวัยวะส่วนหนึ่งที่ยื่นออกมา อยู่เหนือปาก มีรู ๒ รู สําหรับดมกลิ่นและหายใจเข้าหายใจออก (ปาก) ตมูก ก็ว่า ราชาศัพท์ว่า พระนาสิก โดยปริยายเรียกสิ่งที่ยื่นออกมาคล้าย จมูก  เรียกสิ่งที่เจาะเป็นรู ๒ รูเพื่อร้อยเชือกเป็นต้น เช่น จมูกซุง. (ข.จฺรมุะ).

พระเนตร   , พระนัยนะ, พระจักษุ                                 

                     ผม -พระเกศา พระศก (พระราชวงศ์) เส้นพระเจ้า พระเจ้า (พระราชา)                          

พระปราง  

พระขนง พระภมุกา พระภมุ